Yıllar yıllar sonra neredeyse 6 yıldır tırmanan biri olarak son bir yıldır hafta sonları tırmanışa gidebilecek düzene sonunda eriştim diyebilirim, eriştim erişmesine de bunca yıllık güç ve indoor da yapılmış antrenmanın sonucunda tırmandığım dereceler bedenimin atletik kapasitesinin yanında gülünç kalmaya başladı, aslında tırmanışa ilk başladığım andan itibaren korku, panik ve ne yapacağını bilememek gibi bir sürü içsel sebepten dolayı o istediğim rotaları çıkamıyordum (aslında istediğim performansı gösteremiyordum). Gel gelelim bu anlattıklarım üstüne ilk yıllarda dedim ki belki güçlenirsem ve tırmanış yeteneğim artarsa herhalde daha az korkarım, sonra tabi bir mühendis olarak matematik ve ölçülebilir şeylerle aram iyi olduğu için ve güç antrenmanlarınında ( uygulaması takibi vs çok kolay geldiği için) yemedim içmedim güçlendim - tabi burada hep patlayıcı güce yönelik hareketleri seven biri olduğumu söyleyebilirim, biraz karakterimde de vardı-, tabii birde iki yıllık covid döneminde hem partnerlerim hem ev arkadaşlarım olan kulüpten sevgili Ender ve Mahmut ile evde kafayı yememek için manyaklar gibi de antrenman yapmamızıda üstüne ekleyince sonuç olarak 8- den daha zor rota çıkamamış ama tek kol barfiks çeken + 40 kilocuk ve fazlası ile fingerboard yapabilen biri oldum kaldım.
Ya ben niye bu kadar güçlendim ama neden tırmanamıyorum girizgahını yukarıda anlattım, tırmanış yıllarımın başlarında antrenman konusunda daha fazla içerik tükettim. Bu günlere geldiğimizde en azından bir kaç kitap ve birkaç yüz video sonrasında şuan kendi başıma fena olmayan bir program çıkarabilecek veya bir yöne kendimi yönlendirebilecek kadar bilgi sahibi olmuştum (tabiki bir antrenör seviyesinde değil ama temel konseptlere aşinalık konusundai, yada daha önemlisi neyi arayacağını bilecek kadar google'a yazabilecek kadar). İzmir de daha düzenli kaya tırmanıp hem kayadaki tekniğim hemde "mental game" konusuna odaklandığım zamanlar böylelikle başlamış oldu, düzenli (düzenli dediğim, en iyi ihtimal hafta sonlarından hafta sonlarına) tırmanışımın sonucundan kaynaklı biraz daha beni limitleyen karakter özelliklerimi farketmeye başladım.
Nefes, Stress, overgripping derken bir yandan da tam nedenini anlayamadığım zor rotaları denemekten kaçmak gibi bir sürü sorunla yüz yüze kalmaya başladım, tabi bu süreçte bir çok içerik tüketmeye devam ediyordum, yeni yeni ön yargılarımı kırdığım meditasyon ile nefes egzersizleri yapmaya başlamış, rotalarda nefese ve "pacing" gibi konulara dikkat eder olmuştum, içerik tüketmelerim sonucunda sonunda düzgün ve kapsamlı bir kaynak olarak gösterebileceğim kitabı galiba sonunda buldum, altta bu kitaptan notlarımı eklemeyi düşünüyorum, belki kitabın haricinde de benim için daha sonra dönüp dönüp baktığım bir hatırlamatma listesi olur diye ümit ediyorum, umarım hepimiz tırmanış gibi aşırı fiziksel ama bu yoğun fiziksel ve aynı zamanda yüzeysel zorluğun arkadasındaki tırmanışımıza etki eden içsel durumlarımızı keşfetme yolunda bir ışık tutar.
The Rock Warrior's Way: Mental Training for Climbers
* First, accept that life is hard, and that transforming our life—or our abilities, which amount to much the same thing—is very hard.
* A colossal swindle of the “New Age” movement is the notion that gaining a state of effortless being and doing requires no effort. In fact, great conscious effort, discipline, and patience are normally required to enter the “flow zone” where previously frightening challenges start taking on an aspect of relaxed ease. The venue does not change. Everest does not get smaller and the North Pole does not get warmer. It is we who must transform, and that takes work. If the process was easy, we’d all be world champions. Second, the work is a process, and that process lasts a lifetime.
* the qualities you bring to game day will be the exact same qualities you cultivate during practice. In other words, the way you live your life is exactly the way you will climb.
* One of the shockers of doing any deep work is discovering how little we act and how much we react. And our reactions are steeped in our old fear-driven patterns, with all our survival instincts attached.
* Awareness is the key to beginning any process and to solving any problem.
* I recommend Way of the Peaceful Warrior, by Dan Millman, and The Craft of the Warrior, by Robert Spencer, burada yazar warriors way olarak adlandırdığı felsefeyi anlatan kitabı öneriyor
* Ego controls much of our behavior. We constantly act out of fear and avoidance, rather than out of the love of challenge or of climbing itself. Our mental habits raise unnecessary barriers and often, unconsciously, drain the vitality from our performances.
* The following are basic tenets of the Rock Warrior’s Way mental training approach:
1. Our performance is greatly affected by the subconscious, hidden parts of our minds.
2. Improved performance occurs through a process that is fundamentally one of growth, which, in the mental sphere, we also call learning. You learn best by focusing your attention on the situation, in an attitude of problem solving.
3. Motivation is a key ingredient in performance, and the quality of that motivation, not just its quantity, matters. Performance is improved by moving away from fear-basedand toward motivation motivation. love-based
4. There are two types of fear: survival and illusory. The former is healthy and helpful while the latter is not. It is important to be able to distinguish between the two fears.
5. Death is our “advisor.” In other words, awareness of our mortality is a helpful reality check. It reminds us that every action matters, and thus directs our actions toward what’s really important, valuable, and purposeful in our lives.
* In order to reclaim the energy that the Ego wastes, we must usurp its power and dethrone it. In exchange for the Ego, we call upon the Higher Self. The Higher Self isn’t competitive, defensive, or conniving, as the Ego is.
* A warrior is a realist. He realizes that, in an absolute and external sense, he is no more and no less valuable than any other human being. Outside factors, such as other people’s opinions, change capriciously in response to complex agendas. They are not reliable sources of self-worth because they are here one day and gone the next. A warrior knows that the functional, day-to-day value of life and of acts must be decided personally, internally.
* As with all the Rock Warrior processes, the key step in Becoming Conscious is to focus attention.
* By identifying the Witness position and going there, you separate yourself from the complex goings-on within your conscious mind that affect your life and climbing performance. This separation allows you the objectivity necessary to analyze and change habitual or unconscious ways of being. It also provides the sense of autonomy necessary to examine issues that threaten your Ego, such as, how you develop your self-image and assign your self-worth. Knowing there is an inner you independent of any beliefs or thoughts gives you the power to change.
* Self-image directly affects how we perform. Regardless of our actual level of fitness, if we feel strong, agile, and adventurous, then we climb better than if we feel weak, clumsy, and meek. Climbing hard—and “hard” is always relative—involves making moves that feel improbable, and continuing when the situation seems nearly hopeless. If you have a low opinion of yourself, you will have difficulty imagining yourself doing the unlikely things necessary to make it through your climb. If you can’t imagine yourself doing these things, you won’t do them. You absolutely must have an image of yourself as one who is capable of pulling it off. All the training in the world will have minimal benefit to you if you don’t give yourself room to believe.
* Performance is most easily improved not by adding things, but by removing obstacles.
* The most significant factor that differentiate top climbers from the rest of us is their habitual sense of “normal” performance is extraordinarily high.
* The expert knows there may be difficult moves, but is confident he will find a way, and that he has enough reserve for a climb of this difficulty.
* Part of Becoming Conscious is to recognize that our self-image is not an objective description of our selves or our immediate capability. We can experiment with new attitudes, new self-images. We’ve experienced the expert’s mindset, even though we may have only mustered it for a climb rated 5.2. Our performances are constantly being sabotaged because we cling to a self-limiting self-image based on past performance.
* Habitual self-image is one limiting factor you can work on. Working on self-image involves redefining yourself. Another limiting factor is self-worth. Working on self-worth involves changing what you value.
Yorumlar
Yorum Gönder